SOUVENIR.
Een stem die in den avond zingt
Een oude teere melodie
Een stem die in harten dringt
En toch niet vraagt van wie.
Een beeld uit vroeger leven is ontwaakt
Een smal en bijna vroom gezicht,
Dat alle dingen schooner maakt
In dit droeve schemerlicht.
Vergeef mij dat ik roekeloos aanvaardde,
Wat ik nog niet omvatten kon
Mijn moed was van zoo weinig waarde
Toen ik mij op dit zuiv're lied bezon.
S.
179
