zelfs de corpulentie was nog geen belemmering. Van te
voren hadden de veteranen zich nog eens te goed gedaan
aan de welbekende Academielunch, die ze zich goed lieten
smaken. Na de gezellige match werd de fuif voortgezet met
een thé-dansant, die dank zij de officieren druk bezocht was.
's Avonds volgde de clou van het heele feest, de gala
avond met een vlotte kernachtige speech werd de avond
geopend, nadat eerst de namen van de nieuwe eereleden
bekend waren gemaakt n.l. de Gouverneur, kolonel C. J. H.
v. d. Harst, de oud-Velocitanen, oud-internationals, majoor
B. Stom, de heeren E. de Neve en G. W. A. W. Lutjens,
benevens de eerste-luitenant J. M. Somer.
Het heeft geen doel, hier den geheelen avond nauwkeurig
te beschrijvengenoeg is het te constateeren, dat deze
eerste avond een waar succes was.
Den volgenden morgen, Zondag, stonden we om elf uur
alweer kant en klaar in de leeszaal om te recipieeren,
een schat van bloemen vertegenwoordigde degenen, die nog
steeds belang stelden in het oude Yelocitas en verder
bewezen de noodige afgevaardigden, dat men toch nog
steeds met ons meeleefde. Van de oud-spelers ontvingen
we een schitterende zilveren lauwerkrans ter herinnering
aan dezen feestdag.
's Middags kwam het eerste elftal in het strijdperk tegen
Herodeze reeds weken te voren aangekondigde Jubileum
competitiewedstrijd trok geweldig veel publiek, 't bewijst
toch maar weer, dat de blauw-witte kleuren nog altijd
populair zijn in de Academie-stad. Des te jammer was het
daarom, dat we na harden strijd een nederlaag moesten
boeken, zij het dan ook met 8—1, de juiste verhouding
gaf dit zeker niet weer. Toch werd het feest 's middags
en 's avonds opgewekt voortgezet, om tot ieders leedwezen
te eindigen op het hoogtepunt. Hiermede is dan in onzen
-78
