2e jaar en weldra klinkt het geschreeuw duidelijk in mijn
ooren„Er uit jongens, het 2e jaar bult". Als de wind
stoven wij uit de bedden, vlug een paar schoenen en een
broek aan en naar de groote zaal. Daar was een woedend
gevecht tusschen degenen van het kampeerende personeel,
die om elf uur te huis kwamen en het geheele 2e jaar.
Deze laatste hadden tegen dat uur een afstraffing voor
sommigen verwacht en lagen allen half gekleed onder de
dekens, zoodat, toen er een paar half aangeschotenen van
het 4e jaar een hunner aanrandden, zij allen tegelijk uit
de bedden vlogen en op alles aanvielen wat maar tot de
kampjonkers behoorde. Onder deze laatsten waren er
sommigen, die van den prins geen kwaad wisten en die het
toch spoedig te kwaad kregen met de overmacht van het
verwoede 2e jaar. Zooals ik zeide, wij stormden de bedden
uit en met alles wat er te vinden was, vielen wij woedend op
het 2e jaar in en zeker had er van hen niets terecht ge
komen, als niet een oogenblik later de officier van politie
met de noodige onderofficieren was boven gekomen en ons
gescheiden had. Wij gingen weer naar bed en de surveillance
was dien nacht bijzonder streng, doch men kon niet beletten,
dat nog velen hun gemoed duchtig lucht gaven. „Zij zullen
het weten, die berwe zullen ze leeren gekleed in
bed te liggen, het zal ze heugen, het is te erg," enz. enz.,
waren de uitroepen, die men van tijd tot tijd hoorde opgaan.
Eindelijk deed er een het voorstel om het le jaar het regt
van het 2e te geven en hem op te dragen het 2e eens
flink voor ons af te rossen, daar wij zelf geen gelegenheid
meer daartoe hadden. Dit voorstel vond aftrek en den vol
genden morgen was het eerste jaar „baar af" en trokken
wij weer naar het kamp, nadat er hier en daar nog eenige
muilperen gevallen waren. In den loop der volgende week
kwamen er dikwijls brieven in het kamp, dat het le jaar
168
