Hij, niet bemind. Hoe was hij gesprongen midden in het gevecht, had gedood links en rechts, gevochten, geslagen, gewaagd, ver metel gewaagd Vooruit Alarm De Pruisen Voorwaarts, nü dan. Er werd gevochten. De ruiters, die hen in den rug hadden aangevallen, door boorden met hun lansen. Guy zag de vaantjes wapperen. Voorwaarts Een schimmel steigerde hoog temidden van een kluwen menschen, hoog op en hinnikte, angstig, viel met z'n hals in een bajonet. Een scherpe angstkreet, schril en woedend, klonk Guy in z'n ooren en hij zag, hoe de trouwe vechtersbaas naast hem de handen voor de oogen sloeg en blind voortholde, zonder stuur. „Victor, mijn broer „Victor" Hij viel, stond op, viel weer. Een Pruis zette z'n voet op z'n borst, om de bajonet eruit te trekken. De blinde, nu was hij dood. Guy zag het en gilde, sloeg, vocht en lachte honend. „Mon Dieu, Lilian, Gaston, mon Pays!" Hij vocht, razend, als waanzinnig in het wilde weg. „Voorwaarts Mon Dieu. Winnen of Guy viel, zonk al dieper„Lilian, mon Pays mon De compagnie was verdwenen. De stervenden hoorden, als ze stierven, de paarden weggaloppeeren. 218

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1933 | | pagina 238