„in orde, starten/' herhaalden de officieren.
Een oogenblik later vertrokken de vliegtuigen met dave
rende motoren.
Spoedig kregen ze een aantal vijandelijke jagers in het
oog en de strijd was spoedig ontbrand.
René werd achterna gezet door twee vijandelijke jagers.
Al vurende met de mitrailleurs maakte hij een looping
om zijn vijanden te ontloopen, maar het ging niet, ze zaten
te dicht op hem. Plotseling was er een boven hem en stak
omlaag. René hoorde de mitrailleur ratelen, voelde pijn in
zijn schouder, toen een hevige klap tegen zijn hoofd, alles
werd donker als in een droom landde hij daarna op het
vliegveld.
De mecano's liepen naar het vliegtuig toeer in zat René,
zijn gezicht onherkenbaar door bloed, ze tilden hem uit
het toestel en droegen hem weg.
In het hospitaal constateerde de dokter, dat René een
schedelbreuk had opgeloopen tengevolge van een schampschot;
René was onherroepelijk verloren.
De Esquadrilles keerden terug en de mannen sprongen
er uit. „Hé, Harry, René is al thuis," zei John, „kijk daar
staat zijn kist." „We gaan hem direct opzoeken"; zei Harry,
„eerst naar den commandant, om verliezen op te geven."
Na afloop liepen beiden vroolijk naar de cantine, toen ze
binnen traden, zagen ze een klein figuurtje in een lichte
japon, dat op hen toeliep. „Dag Harry, John, waar is
René
„René is toch al thuis zei John.
„Ja, jongens, René is al thuis, klonk een stem en de
dokter trad binnen. „Oh pardon, bent u hier," zei hij
tegen Lilian. Angstig liep ze naar hem toe. „Toe dokter
vertel, waar is René." De dokter draaide zich om en liep
naar de deur, wachtte even en zei toen kalm „Boven."
221