148
leiding van hun onderwijzers en onderwijzeressen, hadden
zich op de binnenplaats verzameld om een volkszanguit
voering te geven.
Helder klonken de liederen op uit de jonge kelen, als een
juichzang steeg het op en zeldzaam ontroerde ons het
spontaan gezongen Wilhelmus.
Enthousiast staken zij de vlaggetjes op en wuifden als zij
een fotograaf ontdekten en inderdaad velen trachtten dit
beeld vast te leggen op de gevoelige plaat.
Uit de ramen van de cantine hing het jonkerdom en sloeg
dit frissche schouwspel gade.
Nog een lied en zij gingen heen in lange, bonte rijen onder
broken door muziekkorpsen.
Aan den feestelijken disch, een echte Oranjemaaltijd, werden
de gebeurtenissen nog eens druk besproken.
We tafelden langer dan gewoonlijk en gingen ons vervolgens
gereed maken om de gala-voorstelling in Concordia bij te
wonen van de „Vader des Vaderlands", opgevoerd door
het Rotterdamsch Hofstadtooneel.
En degenen die deze voorstelling hebben bijgewoond zullen
haar wel nooit vergeten
Een recensie zal ik er niet van geven. Ik wil volstaan met
te zeggen, dat het mooi was, innig mooi, diep ontroerend
met een subliem spel van Cor v. d. Lugt Melsert en zijn
medespelers.
Nog eens, een avond van hoog kunstgenot en een waardig
slot aan dezen mooien, ge wij den dag.
