149
9 September! Wat een herinneringen, wat een emotie's
zijn aan dezen datum verbondenHerinneringen onuitwisch-
baar in je geheugen gegrift, wellicht de mooiste, die je in je
later leven zult hebben. Ik denk dan weer aan Amsterdam.
Amsterdam, met overvolle straten, met z'n duizende vlag
gen, oranje-rood-wit-blauw en het vroolijk oranjezonnetje,
dat aan alles zoo'n buitengewoon feestelijk aanzien geeft.
Dan herinner ik mij ook weer onzen marsch van het IJsclub-
terrein naar het Stadion, tusschen de dichte rijen menschen
door, die den langen stoet gadeslaan. Keurig gericht, met
gelederen van acht loopen we, ongeduldig wachtend op het
oogenblik, waarop we het Stadion zullen binnentreden en
defileeren voor onze jubileerende Landsvrouwe.
Eindelijk komen we op het Stadionplein, krijgen een indruk
van het hooge, machtige bouwwerk, dat omzoomd is met
vlaggen, en daarboven de slanke Marathontoren. Dan de
poort door, even een blik op den overkant: menschen en
vlaggen, vlaggen en menschen, en we zwenken de sintel-
baan op. Rechtop en stram nu, marcheeren we langs de
volle tribunes. Waar we langs komen staat ieder op. Een
9 September 19331.
