194
Het oüde-stijl bed had het 't eerst gehoord. De andere
sliepen nog, maar het oude-stijl bed was als altijd vroeg
wakker en had het gesprek in de kamer ernaast gehoord.
Een vreemde stem had op een brutale manier gezegd, dat
een nieuwe tijd nieuwe voordeelen en nieuwe plichten
bracht en dat de jongeren er kennis van moesten nemen.
Gesteund had het bed, gekraakt in al de voegen, zoodat al
de anderen verschrikt wakker waren geworden en met
ontzetting het nieuws aangehoord hadden.
Dus uit was het met de rust!
Het karpet duizelde van de gedachte aan die mogelijkheid
en krulde toen met een trotsch gebaar zijn eenen hoek op.
Dat zou niet gebeuren! Zoolang het leefde, zoolang zou
het strijden voor de hem zoo eigen begrippen.
Het kleedje bij de deur voelde zich verwant en krulde ook
een hoekje om.
Ach, zei de spiegelkast, glas blijft glas. Verwaander dan
jelui kan onze nieuwe gast toch niet worden. Mijn glas
wordt al dof door jullie ij delheid
Een storm van verontwaardiging rees op tegen de spiegelkast.
Waarom wilde ze ook niet populair worden
De tafel glimlachte vergoeilijkend. Nu ja, die spiegel
kast laat die nu maar. Die heeft niet eens een stijl
Zoo was er oneenigheid gekomen. Ieder zuchtte eens diep
en doezelde dan weer weg in de zelfaanbidding.
Tot na een paar dagen de indringer kwam.
Niemand zei iets. Er was veel rumoer geweest bij het
afscheid tusschen de oude Kamerstoel en de overigen.
Arme oude Kamerstoel, enfin die was toch eigenlijk ook
niet van hun stand Maar was in elk geval toch beter dan
een indringer die zich nog geheel aan hun sfeer moest
aanpassen. Nu moesten ze zich nog met de opvoeding
bemoeien om hem naderhand in hun kring te kunnen
opnemen. En dan was de oude Kamerstoel zeer volgzaam,
wat ook niet onprettig was.
Daar was hij dus
Bah, wat zag hij er koud uit. De stoel-in-Engelschen-stijl
