Wie?
212
Wie zijn het die in deze tijden
Nog door het leven willen lijden
Die willen werken, willen denken
En willen strijden, willen schenken -
Het hoogste goed, als levenstaak?
Dat zijn de stillen, onverwenden.
Dat zijn nog steeds de ongekenden
Der Maatschappij
Wie zijn het die in deze golven
Waarin de toekomst ligt bedolven
Het groot kompas houden gericht
Op het simpele woordje „Plicht"
Zonder om zich heen te kijken.
Dat zijn d' eenvoudigen, onverwoesten
Dat zijn de vuisten van de noesten,
Enkele werkers der Maatschappij
Wie zijn het die zich overgeven
Zonder dat hun handen beven
Aan d' eischen van den Hoogsten Heer,
Geven, zonder vragen meer,
Hun leven aan hun ideaal?
Dat zijn de door Gods keus verzwaarden
Dat zijn in dezen tijd op d' aarde
Maar weinigen der Maatschappij
