Beste
Met den lach nog steeds op zijn lippen, verscheurde hij dit
laatste teeken van haar, langzaam, tot een ontelbaar aantal
kleine snippers. Zijn oogen staarden in de verte
134 B"
vergaf haar den misstap. Het was ook zoo'n aardig vrouwtje!
Maar er was iets in hem veranderd.
Hij had toelatingsexamen gedaan en slaagde voor de Mili
taire Academie. Hij zou, als er geen onvoorziene dingen
gebeurden, over drie jaar naar Indië gaan. Toen begonnen
de ouders van haar zich er mee te bemoeien. Zij moest een
eind maken aan die verhouding. Indië was toch niets voor
haar, eenigst kind, nog nooit in de tropen geweest. Zij liet
zich bepraten. Als vrienden scheidden zij.
Maar kort daarna, zij zagen elkaar verscheidene malen per
week, gingen zij weer samen om als van ouds. Het gevolg
was, dat nu beide families in opstand kwamen. Maar zij
zeilden tusschen alle moeilijkheden door. Beiden stond het
doel voor oogen: over drie jaar zouden zij zelfstandig zijn!
Met het volste vertrouwen in haar en de toekomst ging hij
naar Breda. De brieven, die zij elkaar schreven, beloofden
veel. Maar men zag ze nu bijna niet meer samen.
Totdat
Hij had Paaschverlof en ging zijn vacantie thuis doorbrengen.
Op een middag wandelden zij. Zij sprak weinig, maar plot
seling begon zij hem te vertellen. Zij zei het hem, eerlijk,
en met weinig woorden: ,,lk heb er veel verdriet van, dat
ik het doe. Ik heb er nachten niet van kunnen slapen. Maar
mijn vader en moeder
Gebroken ging hij terug naar de K.M.A.
Nog eenmaal zag hij haar. Dat was op een mooien Zondag
middag op het sportveld.
Zij was niet alleen
Maanden later bracht de post hem onverwacht een brief
van haar. Met een glimlach las hij:
ZJanuari
Wat zijn wij beiden toch veran
derd. Ga jij nog steeds met dat meisje, waar ik je den
vorigen zomer mee zag?
11
