DE INTOCHT VAN HEINTJE VAN BOM VLIEG
ACCENT OP ACADEMIE BUILDING.
Heintje was Heintje niet meer.
Heintje was geworden tot no. 118 BV'. Het oude, kromme
Heintje met bolle wangetjes, het lang gekoesterde lieve
lingskuiken van een bazige moederhen was, onder invloed
van een langdradig en zwaar verzegeld papier, plotseling
onder moeders stalen vleugels vandaan geschoten, de ren
uitgebroken en stapte nu in het volle bewustzijn van zijn
overgroote belangrijkheid in den snelsten gang met opge
heven hoofd door de 625ste Tomatendwarsstraat naar 873.
Deze snelle gang werd telkens onderbroken door een rust,
hem opgelegd door zijn koffer, die mama in een razernij
van pure inpakwoede volgestopt had met tallooze Simon de
Wit's jonkervoerpakketten, omdat je volgens Heintjes ouwe
heer in Breda niets anders te eten kreeg dan stokvisch-
stamppot. Te midden van 8-wielige autobussen, vrachtwa
gens met 20 cylinders en onder de 6 verkeersbruggen, die
over de 625ste Tomatendwarsstraat lagen, moest Heintje
zich feitelijk zoo klein voelen als een mug, die op het punt
staat verpletterd te worden door een zware menschenhand,
doch Heintje was op dat moment slechts de 118de toege
laten cadet voor Bom Vlieg Accent en tippelde met op
geheven hoofd de massale hall van S 73, met de dende
rende, op en neer vliegende liften, binnen. Trein C 1023
bracht Heintje, door de kilometers lange tunnel met glan
zende rails en flitsende lichtreclames naar Centrum Station
2. Als een dreigende metalen glimworm, overschenen door
duizenden kilowatturen aan neon- en kwikdamplampen ver
spilde electrische energie, stond daar de Onder Moerdijk
Express 6, die de pasgeslaagde Motor-Infanteristen, Electro
Genisten, Bom- en Verkenningsvliegers, Accenters en h.t.l.'s
naar de Academie Building zou brengen. De toekomstige
officieren Vliegtuigbouwers, Tank Artilleristen en de Mijn-
120
