De held bedacht zich niet lang: alleen de aanval kan de be
slissing brengen! Dat oeroude principe pasten zijn voor
vaderen ook al toe, wanneer zij ten strijde trokken.
Met een handige manoeuvre stelde hij zich zoodanig op,
dat hij den vijand uit de juiste richting kon aangrijpen.
Zich bewust van zijn moreele overmacht, stormde hij op het
monster los, doch bijna had hij voor zijn jeugdige onstuimig
heid moeten boeten, hadde, hij zich niet door een vliegens
vlugge sprong zijwaarts aan de werkingssfeer van de gena
gelde grijpklauwen onttrokken.
Nu kwam hij behoedzaam, maar toch snel, weer naar voren
en, onder de maaiende ledematen van het ondier doordui-
kend, stootte hij met al zijn lichaamskracht het zwaard tot
aan het gevest in de hijgende flank.
De brandende oogen leken uit de kassen te rollen; de
lange, dik geaderde hals knakte dubbel, zoodat de gewel
dige kop met een dreunenden slag op de borst viel.
De overwinning was behaald.
Met een van trots stralend gezicht keek de jonge draken-
dooder naar zijn zieltogend slachtoffer, dat, na eenige ma
len met zijn machtigen staart de rots te hebben gebeukt, in
een laatste krampachtige stuip zijn geweldige lichaam span
de en dan ontzield bleef liggen, den grond drenkend met
zijn bloed.
Doch reeds bedreigde nieuw gevaar den held:
129
