Tjakra Negara, waar ook de 2e bevelhebber, generaal Van
Ham, ter ruste werd gelegd.
In Juni 1914 was het mij gegeven, een bezoek aan Lombok
te brengen en toefde ik ook eenigen tijd bij het graf van on
zen braven kameraad. Een eenvoudig gedenkteeken siert de
rustplaats van de daar gevallenen.
De tweede makker, dien wij herdenken, is de 2e luitenant
H. VALKENBURG, die een van de eerste offers was in de
volgende offensieve periode. Ik doe 't best, indien ik U de
mutatie weergeef, waarmede hij werd ingeschreven in het
Register van de Ridders der M.W.O. 4e kl. Daarin staat ver
meld:
,,29 Sept. 1894. Bestorming van Mataram.
,,Bedaard en moedig voor te gaan bij de bestorming van den
buitenrand van Mataram, een der eersten te zijn, die den
buitenmuur beklom en aan de binnenzijde afdaalde, om
daarna persoonlijk ook zijn manschappen den muur te hel-
,,pen overklimmen.
,,ln het daarop volgend handgemeen met den vijand, dien hij
,,eenige sabelhouwen toebracht, werd hij doodelijk gewond.
,,Zijn onverschrokken optreden heeft veel bijgedragen om
,,de bestorming te doen gelukken."
Aan deze sobere mutatie, mijne heeren, behoef ik wel niets
toe te voegen.
Onze kameraad, de 2e luitenant H. A, C. VAN DER
HEIJDEN vond den dood bij de bestorming van Tjakra Ne
gara op 18-11 -'94.
De hoofdplaats werd zooals bekend dien dag door
verschillende colonnes aangegrepen.
Een dier troepenafdeelingen stond onder den 2en bevelheb
ber, generaal SEGOV.
Drie colonnes moesten ten half zes v.m. den westrand van
Tjakra bereikt hebben. De colonne Segov was de linker; zijn
rechtervleugel moest aan de S. Antjar leunen.
Even half zes werd deze colonne door de bezetters van
Tjakra ontdekt en met een hevig geweervuur ontvangen. Ver
rassing was dus verder uitgesloten.
De vijand, die door het voorafgaand hevig artillerievuur den
westrand verlaten had, verdedigde het inwendige van de
154
