Spark - T. V.
152
woonstede en het afscheid pleegt dan roerend te zijn, zoo
roerend, dat de tijd onmerkbaar voortkruipt.
De poortwachter, zich bewust van zijn zware taak, grift des
jongelings naam in een dik boek en dan vertrekt de onge
lukkige ook naar zijn nachtleger, waar hij den nacht door
brengt, gedeeltelijk in zoet gepeins over de genoten vreug
de, gedeeltelijk angstig zich afvragend hoe de hoofdman
hem morgen zal behandelen met het oog op zijn te late
binnenkomst en voor een zeer klein gedeelte in slaapdroo-
menden toestand, totdat de volgende dag zal worden aan
gekondigd met klaroengeschal en tromgeroffel.
