157
KAMERAADSCHAP
Eenige afleveringen van het bekende dagblad „Het Afschrij-
vertje", benevensenkeleontmoetingen met een levensmoede,
uitgemergelde figuur, genaamd Corpsgeest, deden me in de
vulpen klimmen, met den euvelen moed om te trachten iets
te schrijven over het onderwerp welks naam zoo uitdagend
boven dit epistel staat.
Kameraadschap!. Kostbaar goed voor het leven on
misbaar element voor een weermacht hoe vaak word je
niet verstopt bijna tot den verstikkingsdood achter een
mooi lijkend kleedje, waarop eenige bombastische woorden
geborduurd staan in goud natuurlijk in goud, want het
wordt gezièn een kleedje dat aan de binnenzijde gevoerd
is met het gemeenste katoen want dat wordt niet gezien
dat ziet slechts de kameraadschap.
Dat kleedje ja dat wordt gezien met z'n mooie zijde
naar voren met de zijde waarop de gezwollen woorden
staan; het wordt naar buiten getoond en dan nog slechts
wanneer het noodig is als men er op let.
Maar.komt er een tijd dat men zichzelf niet zoo belangrijk
niet zoo groot, integendeel klein en nietig vindt, dan ver-
bleeken de goud geborduurde letters waardeloos is de
,,pronkkameraadschap" zielig product van eigen waan en
,,het noodig vinden van naar buiten goed figuur slaan"
dan zoekt men naarstig onder het kleed, dat nu behandeld
wordt voor wat het waard is, namelijk als een vod, en zoekt
naarstig angstig hopend of.... of er nog echte kame
raadschap bewaard is gebleven onder het verstikkende mom
van uiterlijken schijn.
Dan blijkt hoe onontbeerlijk het is voor een gemeenschap
voor een volk kameraadschap, onderlinge waardeering
en saamhoorigheidsgevoel, het bindende cement van haar
maatschappij te kunnen noemen. Hoe talrijk zijn toch niet de
voorbeelden uit de historie waarbij een volk een groep
door zijn hechte eenheid aan groote moeilijkheden het hoofd
wist te bieden, meer nog, ze wist te breken. Hoe overtuigend
en waardeerend klinken de woorden van levenservaring rijke
menschen wanneer ze over kameraadschap spreken.
