i\
tot vergoeding van de schade die zijne troepen daar konden
aanriglenkwam een edelman uit den omtrek eene klagt
inbrengen dan was hij er zeker van, met een geschenk terug
gezonden te worden. Een zendeling van den landvoogd der
Spaansche Nederlandenvertogen bij den Koning inbrengende
over eenige verwoestingen door de troepen aangerigtont
ving uil s Konings hand diens beeldtenis met diamanten
versierd, en op meer dan twaalf duizend francs geschat. Zulke
handelingen wekten de bewondering van het gemeen op, en
verhoogden het ontzag voor zijne magt.
De Koning was aan het hoofd van zijne Gardes en van
zijne beste troepen, die een dertig duizend man uitmaakten;
onder hem had Turenne het bevel daarover. De Prins van
Condé voerde een even sterk leger aan. De andere troepen
dan eens aangevoerd door Luxembourg, dan eens door Ciiamilu,
vormden soms afzonderlijke legers, of voegden zich bij de
hoofdmagtnaarmate dit noodig was. Men begon met vier
steden tegelijk te belegeren welker namen ook alleen daarom,
vermelding verdienen in de geschiedenis Rhijnberg Orsoy
II ezel en Burich zij werden bijna even spoedig genomen
als ingesloten. Op Rhijnbergdat de Koning in persoon wilde
belegeren, werd geen enkel kanonschot gelost; en om ze
kerder te zijn van de inneming, droeg men zorg den twee
den bevelhebber der vesting te winnen, den Ier D'osseri
die de lafheid had om zich te laten omkoopenen de roe
keloosheid om, daarna, zich naar Maastricht te begeven,
waar de Prins van Oranje hem de doodstraf deed onder
gaan.
Alle vestingen aan den Rhijn en den IJssel gelegen, gaven zich
over. Sommige bevelhebbers zonden hunne sleutels wanneer
zij maar in de verte een of twee Fransche escadrons zagen
voorbij trekken; vele officieren namen, voor dat de vijand
verscheen, de vlugt uit de steden waar zij in bezetting la
gen, de schrik was algemeen. De Prins van Oranje had
nog geen magt genoeg om zich in het open veld te wagen.
Geheel Holland verwachtte veroverd te worden, zoodra de