107
idéen van discipline overeenkwam, dankte ik hem voor zijn
raad op eene wijze, die hem zoo het scheen, eenig mede
lijden inboezemde voor mijn weinigen aanleg om een paar
dendief te worden en ik sukkelde op mijn geduldig dier
verder naar ons kamp."
i Wat ons altijd verwonderd heeft," sprak de Rus «was
dat de geallieerden niet dadelijk op de vesting storm ge-
loopen hebben zoodra ze er voor kwamen. Er was geen een
onzer officieren die het niet verwachtteen ik moet beken
nen dat ik op 't oogenblik nog niet begrijpwaarom ze
hel niet gedaan hebben."
«Dat begrijpt ook de halve militaire wereld niet," sprak
ik; «algemeen wordt het voor eene groote fout gehouden,
cn de meest gematigde beoordeelaars zoeken nog altijd naar
eene of andere onbekende reden. Wat zei men er van in
het kamp der geallieerden?'
iDaar waren de gevoelens verschillend," antwoordde de
Engelschman «de meesten zijn misschien wel voor eene da
delijke bestorming geweest, en wanneer wij dat langdurige
beleg hadden kunnen voorziendan zou niemand er anders
over hebben gedacht. Doch daar wrong hem juist de schoen
in het hoofdkwartier is er wel degelijk ernstig over geraadpleegd
cn was men het er niet eens over. Wat nu de ware reden
van het verzuimen van dat gunstige oogenblik geweest is,
kan ik niet zeggen, maar, naar mij het waarschijnlijkst voor
komt verbeeldde men zich dat de vesting na een kort
beleg zeer zeker in onze handen zou vallen en was men
voor het ergste beduchtwanneer men een storm waagde
en deze werd afgeslagen. Ik moet bekennen dat het een
gewaagd spel zou geweest zijnen dat wij hij eene misluk
king misschien totaal door Menzikoff konden vernield zijn
gewordenhoewel ik toch van oordeel ben en het toen
ter tijde ook wasdat men 't had moeten wagen. Doch het
is nog de vraag of het zou gelukt zijn.
«Twijfel daaraan niet," hernam de Rus. «Wel geloof ik,
dat onze matrozen hoewel er maar 16000 in t geheel w.\~