110
was. Een oogenblik daarna davert de grond, ik rigt mij
weêr op en zie mijn adjudant aan de tafel zitten met het
hoofd voorover in de hand en sterk bloedende. Ik weet nog
nietwal het geweest isdenkelijk was er een kruidma-
gazijn in de nabijheid gesprongen maar voor dat ik tijd
had ergens aan te denken komt er eene estafette met groo-
ten haast aan om mij te zeggen dat men den storm ver
wachtte. Ik ging dadelijk naar buiten om de twee regimen
ten te laten aantreden waarover ik bet kommando voerde,
en die ieder 1600 man sterk waren met vier stukken ge
schut. In dien tusschentijd zond ik een onderofficier voor
uit met last om uil te zien of er een blaauwe vlag op
den Malachow woei dat als leeken was afgesproken als de
vijand aanstalten maakte om te stormen.
»Ik rukte vooruit naar de buitenste linie, waar ik moest
post vatten maar nog eer ik er was, kwam mijn sergeant
al aanloopen en wenkte mij in de verte. Werkelijk zag ik
ook een vlag op den Malahow uilsteken, en oogenblikkelijk
links den vijand deboucheren door eene soort van hollen weg
die regt op mijne stelling aanliep. Wij openden dadelijk ons
geweervuur, en ik liet, om meer effect te hebben, op ieder
van mijne stukken een kogel en eene kartets ladenen
daarna een oogenblik het vuur ophouden om eens te zien,
hoe de zaken stonden want de rook belette ons het uitzigt
volkomen. Wat zag ik Alles voor mij krioelende van vij
anden louter roodbroeken en volstrekt geen vuur van den
Malachow daarop. Dal werd mij spoedig opgehelderd toen
ik, scherp toeziende, zag, dat wat ik voor de blaauwe sig
naalvlag had gehouden niets meer of minder was dan de
Fransche driekleur. De Malachow was dus verrast en in een
oogenblik genomen geworden. Die verrassing was niet plei-
zierigen een oogenblik daarna hoor ik roepen, dal erku-
vallerie en artillerie aanrukte; 'l was de waarheid, maar
mijne brave kerels stonden als muren. Vuur! van alle kan
tenen mijne vier stukken als accompagnement daarbij
regtsomkeert maakte de vijand en liet den grond als bezaaid
