H4
deeling van iemanddie er zelf als ooggetuige bij tegen
woordig geweest was.
»Ik kan mij zeer goed begrijpen sprak de Engelschman
lagchende toen ik hem daarnaar vroeg, «dat de oude sol
daten altijd zoo gaarne van hunne campagnes vertellen;
want ik moet bekennendat ik nu al dikwijls bang ben
dat ik er de menschen meê verveel hoewel ik er toch gaarne
over spreek. Er is iets aangenaams in de herinnering en
ook in de medcdecling, als men ziet, dat het een ander
interesseert."
«Dat geeft mij weer wat moed," hernam ik, «om u nog
over het een en ander uit te hoorenwant ik begon al te
vreezen, dat het u mogt verveelen
Volstrekt niet," viel hij mij in de rede, «en om het u
te bewijzenzal ik verder verhalenhoe 't mij den 83t0"
September bij de bestorming gegaan is en wat ik er zelf
van gezien heb. Zoo als ik u zeiwas ik in den beginne bij
de o'le Divisie die in reserve bleefeen gedeelte van de
lsle Divisie stond in de loopgraaf van de linker attaque en
de 2'lc was met de ligte divisie in de loopgraaf van de regter
attaque en bestemd voor den aanval op den zoogenoemden
Groote RedanIk reed vooruit naar de plaats waar wij ons
moesten opstellen toen ik in de verte een grooten stoet te
paard zag aan komen: het was de Generaal Pelissieii met
zijn staf; ik zag er ook een man bij, ik meen een on
derofficier, die eene groote driekleurige vlag droeg, bestemd
om op den Malakow geheschen te worden indien hij geno
men zou zijn iels waaraan de Generaal volstrekt niet scheen
te twijfelen. De kanonade was in dien tusschentijd zoo hevig
als ooit het was toen omtrent tien uur in den morgen. Lang
zamerhand evenwel verminderde het vuur totdat het tegen
den middag nagenoeg ophield."
«Dat was het juist wat ons misleidde," zei de Rus «in de
verwachting van de mogelijkheid vaneen storm, waren 's nachts,
zoo als vroeger meer gebeurd was eenige duizende manschap
pen naar den Malachow-Kurgan gerukt, om de bezetting te ver-
