119
{jende punt van de Fransche werken waar de zigzags aan
gelegd werdendoor gebruik te maken van de aardhoopen
en kraters, die door de uitbarstingen waren gevormd. Dat
was een gevaarlijk punt en wij kwamen er onbeschadigd
door voortdurend de waarschuwingen van onzen leidsman
te volgen dan links en dan regts uit te wijken want de
Russen en Franschen lagen daar als wilde katten op elkan
der te loeren op vijf en veertig el distantie; de kogels flo
ten voortdurend om en over ons heen. 't Is de moeite waard
om bij zulke gelegenheden, die kalmte van de oude knevel
baarden te midden van het omringende gevaar te zien. Zij
lagen daar rustig op hun rug, met de beenen omhoog over
elkander gekruist, bedaard hunne pijp te rooken ondereen
beschermend dakdat ze tegen de felle zon hadden gemaakt
van een kapotjas en een paar geweren die ze bij de borst
wering in den grond hadden gestoken. Maar overal stonden
er au gui-vive te loeren en het minste Russische ligchaams-
decldat maar even zigtbaar werd, kreeg dadelijk een kogel
aan zijn adres. Als er een bom op de batterij aankwam,
werd er altijd gewaarschuwd en op het dreigende: bombe
bombeT viel alles plat neêr, totdat de uitbarsting had plaats
gehad. Dan werden de geblesseerden of dooden weggebragt,
en alles ging weêr zijn gewonen gang.
«Wij hadden overal voortdurend posten uitstaan sprak de
Rus, mm bij het bombardement te waarschuwen voor de
bommen en ik verzeker u, dal die het druk genoeg konden
hebben. Hoe veel honderde malen heb ik dat *Bercgies
(pas opgehoord Dat geroep klinkt mij nu nog dik
wijls als onwillekeurig in de oorenen ik kan zeer
goed begrijpen wat een mijner vrienden mij onlangs ver
telde. Hij was namelijk om van zijne wonden te herstel
len naar Moskow getransporteerd en wandelde daar met
een kameraad, die in hetzelfde geval verkeerdeover straat,
beiden verdiept in een druk gesprek over de belege
ring, toen eensklaps het maar al te wel bekende: -»Bcre-
giesl" hun in de ooren klonk, en paf! wierpen zich
