m »en verscheiden menschen luisleren er ook nog met plei- »zier naar." »En dal in den Haag!" dacht ik geeft men daar patenten om iemand zijne ooren te verscheuren? 'tis hard!" en ik verwijderde mij zoo snel ik gevoegelijk loepen kon van de plaats. Ik staple eerst naar mijn vriend B. die mij vrij harte lijk ontving, en gezegd hebbende welke reden mij tot hem leiddewas hij boven de wolken mij van dienst te kunnen zijn daar hij juist dien avond een liefhebbers muzijkpar- ''jtje gaf; de opera moest ik er dan voor dien avond maar aan opofferen; dit deed ik natuurlijk volgaarne, daar ik dan toch zeker was goed en op mijn gemak te kunnen luisteren. De avond brak aan dien ik reikhalzend te gemoct had gezienik was bijzonder gunstig gestemd om eens goed te genieten van de muzijk en keek al met verlangen naar de liefhebbers virluosen doch ik kon op de physionomie der mij omringende personennog niet zeer goed de artisten onderscheiden; of zou die korte zwaarlijvige buurman daaron der zijni ja, zijne lippen moeten zich wel tot het blazen eener oplucloïde prêteren doch in zijne oogen was geene muzij- kale uitdrukking hij zag er veel te vadzig en te bon-vivant ml. Nu mijn vriend aan mijne linker zijde had mij reeds verteld hoe dol hij van muzijk hield en hoe gaarne hij het hoorde; doch hij voegde er hij dat hij er niet veel meer aan deed na zijn trouwen. Mevrouw zijne echtgenoote echter, zag er dan ook weinig muzijkaal uit ze had al het voorkomen van cene ex-keukenmeid daar ik ze ook vast voor hield; ze was'in druk gesprek met eene jeugdige schoone die zoo stijf op haar stoel zat, dat ze zeker uit instinct niet aan muzijk moest doen, om hare armen, handen of mond niet te veel te faliguerenzij vormde een aardig con trast met dien broer en zuster, die in giudschen hoek vrij ver van mij verwijderd zalen, en die ik toch goed op merkte, daar ze onophoudelijk zalen le draaijen als er toevallig

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1958 | | pagina 201