5
gemist hadl. Ik doel hier niet op het gemis der matericele
zorgen, dat dan welligt uw deel ware geweest; ik doel
alleen op dat onbeschrijfelijke gevoeldat uwe aderen door
tinteltwanneer gij terugdenkt aanharen aanblik, aan hare
innige genegenheid aan hare vreugde over uwe oppassend
heid zelfs aan hare droefheid over uwe verkeerdheden. Mis
schien echter zijt gij te vroeg naar de kostschool gemoeten
en is daardoor zelfs de liefde voor uwe moeder reeds op den
achtergrond gedrongen. Odie treurige noodzakelijkheid
voor vele ouders om de opvoeding hunner kinderen geheel
aan vreemden over te latenen hen reeds in hunne prille
jeugd te wennen aan de afwezigheid uit de ouderlijke woning
(zoo luidt immers de gebruikelijke formule)Ozij sticht
zoo veel kwaad, zij is welligt de hoofdoorzaak van het wal
gelijk malerialismus onzer jeugdige philosophen.
Doch genoegik herhaal het, mijne borst tintelde van
liefde voor den krijgsstand en mijn antwoord was dus da
delijk gereed. Iïet wapen was ook weldra gekozen en daar
ik nog te jong was om zoo maar dadelijk aangenomen te
worden ging er weldra een verzoekschrift aan den Directeur-
Generaal van Oorlog in zee om als vrijwilliger hij de 12da
Afdeeling Infanterie toegelaten te worden.
Het spreekt van zelf, dat ik van dat oogenblik met zekere
minachting op mijne medescholieren neerzagte meer wijl
er toen nog geen sprake was van examens en al hetgeen
daarnaar zweemdemet des te meer welgevallen liep ik
vóór de tamboers uit, wanneer de rekruten gingen exercee-
ren en verheugde mij al vast op het denkbeeld van weldra
mede achter het kalfsvel te zullen loopen.
Mijn geduld werd op geen al te zware proef gesteld, want
binnen weinige dagen kwam de zoo vurig verlangde magti-
ging, en op den 28'lcn Januarij 1833 teekende ik met innig
welgevallen ecne verhindtenis om gedurende 8 jaren 2 maan
den en 3 dagen het vaderland te dienen.
Wanneer ik daarop nu terugzie dan gevoel ik dat mijne
vreugde wel heel groot moet geweest zijn om mij over al
