22
zoo ondervindingrijk persoon: wel verwonderde het mij, dat
hij het nog niet verder in de wereld gebragt haddoch hij
wist mij zonneklaar aan te toonen dat dit enkel en alleen
uit gebrek aan protectie was voortgevloeid en ik schaamde
mij geweldig toen hij mij met nadruk voorspelde dat ik zeker
ook alweer bestemd was om hem vooruit te streven. Ik deed
dus mijn best om mij beminnelijk te maken door zijne wen-
schen te Yoor komenen toen hij mij voorstelde ombij
wijze van tijdkorting op de vervelende trekschuit, een par
tijtje te makendurfde ik hem niet bekennendat ik het in
't kaartspel nog niet verder gebragt had clan tot kleuren en
scheepje-zeilen. Alleen waagde ik de bedenking dat er aan
boord wel geen kaarten te krijgen zouden zijn, en hoopte
aldus mijne baarschheid te verbergen. Doch toen dit mijne
eenige bedenking waswerd deze al heel schielijk en op
eene allereenvoudigste wijze opgelost doordien hij een spel
kaarten uit zijn kapotzak te voorschijn haalde die er even
eerwaardig uitzagen als hij zelf, en al den schijn hadden
van gedurende zijnen geheelen diensttijd al zijne veldtogten
en garnizoens-wisselingen meegemaakten daarbij trouw ge
bruikt te zijn.
Nu moest ik wel uit den hoek komen en bekennen dat
ik vermoedelijk niet met zijne spelen bekend was; doch ook
dit beduidde nietswant met de meeste bereidwilligheid zou
hij mij leeren smousjassen en pandoeren. Hij hield niet van
hoog spel, vooral niet met een nieuweling, en deze edel
moedige karaktertrek beviel mij zeer in mijnen achtenswaar-
digen vriend; doch voor niemendal te spelen, dat was
ook al te vervelenden overtuigd dat hij zeer billijk was
in zijne eischen, betaalde ik een stuiver voor het gebruik
zijner kaarten en nam gretig al zijne voorwaarden aan. Ik
herinner mij niet precies meer hoe die waren; maar dit
weet ik nog zeer goeddat het geen twee uur duurde of
het weinige gelddat ik in voorraad meêgekregen had
was uit mijne beurs in de zijne overgegaan, en ofschoon
dit voor mij een gevoelig verlies wasik kon nu smous-
