92
wachten reikhalzend naar de hoogere burgerscholen met
5 jarigen kursus. Maar spoedig kan men na zulk eene
verklaring het regeeringsbesluit te gemoet zien, waarbij,
na overweging of het gymnasium Willem III te Batavia
zelfs langer eene luxe-inrichting mag blijven, Indië tot
onnut en Nederland tot last, beslist wordt om het Indisch
middelbaar onderwijs gelet op de warmte naar Ne
derland terug te brengen. Even onaangenaam zou zulk
een besluit den tegenwoordigen legerkommandant in de
ooren klinken, die, na alle middelen te hebben beproefd
om het Indisch officierspersoneel op den duur naar be-
hooren, d. i. zonder ligtere examens en andere buiten
gewone middelen, voltallig te houden, het denkbeeld toe
gedaan is, in Indië eene wetenschappelijke inrichting in
het leven te roepen tot opleiding van jongelieden voor
den rang van officier.
De tropische luchtstreek heeft voor het Indisch mid
delbaar onderwijs schitterende resultaten afgeworpen. Dr.
Hoorweg, de directeur van het gymnasium te Batavia,
kan het getuigen. Hij zoude de pessimistische denkbeel
den van enkele Indische militaire autoriteiten en van den
sedert afgetreden minister van koloniën Van Goltstein
kunnen wederleggen. Maar dit is niet noodig. De na
gedachtenis van zoovele mannen, die in Indië niet
zonder studie en inspanning des geestes een grooten
naam hebben verworven, is een protest tegen het dwaal
begrip, dat het tropisch klimaat, zooals nog velen in
Nederland denken, verlammender op de Nederlandsche
hersenen zou werken dan de koude.
Dit allereerst tegen de opleiding in Nederland van toe
komstige Indische stafofficieren.
Zou nu het voordeel vraagt de schrijver van eenige
artikelen over den Generalen staf in de laatste nummers
van het sedert niet meer bestaande dagblad ,,De Indiër"-
O 77
