149 kansen van welslagen aanbood, was nog een andere weg open. Den vijand eiken dag op verschillende punten zij ner linie aantasten; hem telkens verplichten, zijne kan- tonnementen en voorposten te wijzigen; eene reeks van schermutselingen openen, en van 's vijands fouten gebruik maken om, als de gelegenheid schoon wasden aanval door te zetten en de insluiting te verbreken. Men moet bekennen dat, indien deze gedragslijn een oogenblik dooi den maarschalk Bazaine ware overwogen, hij niet vrijwil lig gevangene voor Metz zon zijn geworden toen hij, ten gevolge van den slag van Saint-Privat, onder het kanon der forten terugtrok; integendeel had hij dan zijne troe pen in het open veld op den linkeroever gehouden, om den vijand te verplichten tot uitbreiding zijner insluitingslinie. Deze eerste terugtred toonde ongelukkigdat de opper bevelhebber niet de man was voor het nemen van een krachtig besluit; het vervolg moest helaas bewijzen dat hij, met verachting der militaire wetten, en instede van het geschut te doen werken, zich naar zijn verderf en naar dat zijns legers liet meeslepen door overwegingen, die ten eenemale in strijd zijn met de eer der wapenen Men kan niet van deze épisode van Metz afstappen zonder te spreken van Ladoncliamps of, zooals de Duit- schers zeggen, van Bellevue. En toch, wat van den daar geleverden slag anders te melden, dan dat men daar op nieuw het grievend schouwspel zag van dappere aanvoer ders en heldhaftige troepen, wier pogingen schipbreuk leden op de besluiteloosheid, of liever op het gemis aan leiding van het hoofdkwartier. Het Duitsche verhaal zegt, dat de maarschalk had willen doorbreken, doch dat, daar zijne vleugels niet vooruit konden, het in het centrum behaalde voordeel niet kon worden benut. Deze meening wordt intusschen belangrijk ontzenuwd door eene noot,

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1878 | | pagina 160