9
brengen, doch het eenigste wat verkregen werd, was een
laatste uitstel van 24 uren.
Ofschoon nu, wel is waar, de gemeenschap tusschen de
troepen van Campbell en het garnizoen geopend was,
zoo moest de beslissende slag evenwel nog plaats hebben.
Een ontzaggelijk konvooi vrouwen, kinderen, zieken en
gekwetsten moest niet alleen uit de residentie verwijderd
worden, doch ook andere belangrijke aangelegenheden
vorderden van den opperbevelhebber alle geestkracht. Het
toeval en de werkeloosheid der hoofden hadden tot nu
toé het kontingent van Gwalior werkeloos te Calpi doen
blijven, en slechts weinige uren waren noodig om daar
mede, zoo niet de brug over den Ganges te vermeesteren,
dan toch in de nabijheid er van stelling te nemen en
den toegang te betwisten. Eene eenvoudige voorwaart-
sche beweging van dat korps zou den opperbevelhebber
tusschen de twee vijandelijke troepenmachten insluiten,
van elke gemeenschap van het overige Indië afsnijden,
in een door den oorlog verwoeste streek, waar elk dorp
een vesting was. De fortuin, die tot nu toe voor het
garnizoen van Lucknow gunstig was geweest, kon voor
de toekomst wellicht een groot onheil verbergen, en men
mocht niets in de waagschaal stellen. De Engelsche le
germacht was slechts eene voorhoede, zonder hoofdtroep,
zonder reserve. Gedurende vijf dagen waren de man
schappen aanhoudend onder de wapenen geweesthet be
zetten van de geheele stad was eene onmogelijkheid,
al deze omstandigheden waren zoovele redenen voor
Campbell, om bij zijn voornemen te volharden en onmid
dellijk de stad te doen ontruimen. Den 19™ November
verlieten de vrouwen en kinderen de stad, en kwamen
zij behouden in het kamp van Campbell aan. De zie
ken en gekwetsten volgden tegen den avondzoodat deze
moeijelijke taak zonder stoornis werd volbracht.
