203
weg loopt, eu de engte van Dorial, een soort van nau-
wen pas, besloten tusschen steile rotsen is er in den
Kaukasus niets, dat waard is gezien te worden. En nog,
als ik u spreek van die bergen en engten, moet ik er bij
voegen, dat gij dergelijke zien zult in twintig plekken der
Alpen of der Pyreneën. "Wat Transkaukasië betreft, met
uitzondering van twee of drie kleine oasen, is bet een
ware woestijn, dikwijls zonder water, altijd zonder plan
tengroei; want ik wil de enkele schrale weiden en de en
kele ellendige populieren, die de zeldzame dorpen van
liet land omringen, niet meerekenen.
Mets bovendien kan u een denkbeeld geven van de
verschrikkelijke morsigheid en de ijzingwekkende armoe
de dezer hoopen menschel jke woningen, die men wel
verplicht is dorpen te heetenbij gebrek aan een andere
benaming. Bij den eerste aanblik waant gij te doen te
hebben met holen van wilde beesten der meest ontaarde
en minst gezellige soort. Hutten, bestaande uit een en
kel zeer laag vertrek, en opgetrokken uit klei of dood
eenvoudig uit ruwe keien, op mekaar gestapeld; platte
daken, waarop tal van honden over dag blaffen en des
nachts jankennauwe en bochtige stegenwaarin al de
wezens der schepping opeengehoopt zijn: de mensch,het
paard, de ezel, de buffel, waar de meest stuitende vuil
heid heerschteen bevolkingbij welke ik tot heden geen
andere kleeding heb aangetroffen dan eenige lagen lom
pen over elkander, zooals de afzichtelijkste bedelaar te
Hapels of in Sicilië niet zou willen dragen. Ziedaar in
weinig woorden, wat een dorp van dit land is.
Ondanks, misschien door, dit gemis van alle maatschap
pelijke huishouding en dezen ten eenemale rudimentairen
staat van beschaving, zoude ik ben er zeker van de
anthropolooghijdie schedels meet en onderstellingen
maakt omtrent den oorsprong en de verhuizing der rassen
