12 Campbell had evenwel het gevaar voorzienen verzuimde niets om do noodige maatregelen te nemen. De vijand had, onbegrijpelijk genoeg, na den terug tocht der Engelschen uit Lucknow, verzuimd, batterijen op te werpen, ten einde de brug over den Granges en de toegangen daarheen te bestrijken. Des nachts werd het zware geschut der landings-divisie zoodanig opgesteld, dat het den Sepoys onmogelijk werd gemaakt, hun verzuim te herstellen. Den 29en 's morgens kon eene brigade infanterielichte kavalerie en artillerie zonder tegenstand de brug overtrekken en stelling nemen op den weg naar Allahabadwaardoor de gemeenschap met het binnenland en Calcutta verzekerd werd. Den volgenden nacht gingen het artillerie-park, de vrouwen, kinderen, zieken en ge kwetsten op marsch; deze tocht duurde tot den 30e". De bevelhebbers van den vijand bespeurden eindelijk hun verzuim, en trachtten te vergeefs de brug door geschut vuur en branders te vernielen. De snelheid der bewegingen van Campbell had over alle moeielijkheden gezegevierd. Het kostbare konvooi was in veiligheid op den rechter oever van den Gan ges, onder bescherming der Engelsche bajonetten, te mid den der ruïnenwelke de stomme getuigen waren van de rampenaan generaal Wheeler overkomen. Den 3™ De cember vertrok het konvooi naar Allahabad, waar een vloot van stoomschepen gereed lag om het naar Calcutta te brengen. Den 30™ Januari kwamen de ongelukkigen in de stad der paleizen aan, waar alles zich beijverde om hun het ondergane leed te doen vergeten. Hun rampen waren echter niet ten eindedaar de steamer Avawelke het grootste gedeelte aan boord had om dit naar Europa over te voerenin de Roode Zee schipbreuk leed. Hoe wel allen gered werden, zoo verloren de ongelukkigen

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1878 | | pagina 23