238
terne officieren. Den kolonels- of generaalsrang kunnen
de apothekers door den aard van hunnen dienst nimmer
bereiken, en die van luitenant-kolonel of majoor is slechts
weggelegd voor hen, die kunnen zeggen „gelukkig gediend
te hebben." De verplichte examina voor den len luitenants-
en kapiteinsrang stellen verder een slagboom voor de
bevordering.
Onder al deze omstandigheden kan de wetenschappelijke
pharmaceut, bij vergelijking van zijne positie met die
der officieren va.11 de verschillende wapens en de militaire
administratie, niet tevreden zijn met zijn lot; en deze
meening wordt bevestigd door het groote aantal, dat
achtervolgend den dienst verlaat omhetzij in een anderen
tak van staatsdiensthetzij in eene particuliere betrekking
betere vooruitzichten te zoeken. Yeelal zullen de leden,
die het korps op deze wijze verliest, tot de besten be-
hoorenomdat zij toonen, energie en zelfvertrouwen te be
zitten. En wij vinden dan ooktot in do hoogste takken
van den civilen staatsdienstgewezen militaire apothekers.
Hoe meer men nu kan toegeven, dat dezulken uitmunten
door kennis, ijver en wilskracht, des te meer moet men
het uit een militair standpunt betreurendat deze personen
niet behouden zijn gebleven voor den dienstwaarvan zij
eens eeu sieraad uitmaakten. Wil men in de toekomst
er toe medewerken, dat de militaire apotheker niet, te
leurgesteld in zijne verwachtingen, een anderen loopbaan
kiest, dan moet men hem goed betalen. En uit dit oog
punt achten wij ook de toekenning der toelagen van de
officieren van gezondheid aan de pharmaceuten volkomen
gerechtvaardigd. Die maatregel zou het budget jaarlijks
met f 27600.verhoogen; maar aan den anderen kant
zou hij niet alleen bezuiniging aanbrengen omdat dan
minder aanvulling vereischt zal wordenmaar zou ook het
gehalte van het korps belangrijk kunnen winnen.
