398
geleden te hebben, had hij zich naar de grenzen van
Fepaul teruggetrokken, doch men wist zeker, dat hij
nog steeds zijn volk onder de wapens hield; en men schat
te zijn invloed zóó hoog, dat het Gouvernement 25,000
roepijen op zijn hoofd stelde.
Toen Campbell Gorrackpore verliet om het leger, dat
Lucknow zoude ten onder brengente versterkenwas
Koër Singh onmiddellijk weder met zijne troepen in het
veld gekomen en had hij zich naar het zuiden begeven.
De kolonel Milmankommandant van het station Azim-
gur, trok den 24en Maart aan het hoofd van 300 man
de opstandelingen te gemoet. Fa een voorposten-gevecht
waarvan het voordeel aan de zijde der Engelschen bleef
oordeelde de kolonel Milman, die nog korten tijd in In-
dië was en zich overal door vijanden omringd zaghet
raadzaam terug te trekken, hetgeen hem echter niet ge
lukte dau met achterlating van een gedeelte der goederen.
Den volgenden dag was hij binnen Azimgur door de
troepen van Koër Singh ingesloten. De eerste hulp werd
door Benares afgezonden en op den 5en April drong
Lord Mark Kerr met zijn detachement door de linie der
belegeraars.
Campbell was niet blind gebleven voor den ongunstigen
stand van zaken in Feder-Bengalen en reeds den 29e"
Maart was de koloune Lugard naar het zuiden opgerukt.
Deze bevelhebber slaagde er bijna zonder slag of stoot
in, Azimgur te onzetten. Koër Singh wendde zich nu
met snelheid naar den Ganges, achtervolgd door twee
kolonneseen van het oosten en een van het westen op
rukkende om den vluchteling te omsingelen in den hoek,
gevormd door de samenvloeiing van de Gogra en den
Ganges. De kolonne van het oosten onder kolonel Douglas
bereikte na een geforceerden marsch van vijf dagen Koër
Singh met zijne aanhangers en leverde hem slag, waarbij
O 7 7
