404 dencle en met de rechterhand een ontzagwekkende tul war zwaaiende, onder der kreet: Bismillah Deen (voor God en het geloof) met onstuimig geweld op de Engelsche liniën. Het hoofd van de bende werd door een geweerschot, juist toeu hij de Engelschen bereikt had, ter neder geveld. De geheele troep, honderd drie en dertig mail sterk, vónd bij den aanval den dood. Sir Colin Campbell ontsnapte als door een wonder aan een dreigend gevaar. Op eenigen afstand een Ghazi ziende lig gen, die blijkbaar niet veel goeds in den zin had gelastte hij aan een Schotsch soldaatdien man af te maken. De bajonet drong echter niet door de goed gewatteerde tuniek heenterwijl de gewaande doodezich eensklaps oprichtende, met een wanhopigen sprong op den ge neraal toevloog. Op hetzelfde oogenblik evenwel sloeg een Sikh hem het hoofd af, en redde daardoor meer dan waarschijnlijk het leven va.n zijn aanvoerder. Na dezen korten doch woedenden strijd werd de achterhoedewaai de wagens met zieken zich bevondendoor een inlandsch kavallerie-korps aangevallen. Slechts door een wonder ontkwamen de zieke officieren aan den dood. De aan vallers werden echter spoedig door de afgezonden troe pen op de vlucht gejaagd. Nu er dien dag niets meer van belang kon uitgericht worden, gaf de generaal zijne troepen eene welverdiende rust. Den volgenden dag werd de strijd hervat. Daar Sir Colin Campbell steeds zeer spaarzaam was met het bloed zijner soldatenzoo liet hij van alle zijden de stacl door zijn geschutvuur teisteren, met dat gevolg dat de Engelschen den volgenden dag de stad zonder slag of stoot konden binnentrekken. Doch de prooi, dien men verlangd hadwas gevlogen. Bahadoer Khan was reeds ver van Bareilly verwijderd en, wat erger wasde Moel- vi bedreigde Shajahanpore.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1878 | | pagina 413