109
ren niet minder goed geslaagd. Terwijl toch Rose en
zijne dragonders als ware paladijnen onder de horden vau
den Peïshwah rondmaaidenhad de eerste brigade de
den vorige avond naar de noordzijde van Jansi afgezon
den inlandsche kolonne teruggeworpen, en trok zij nu te
gen het reservekorps van het vijandelijke leger op. De
god der slagvelden had zijn vonnis uitgesproken. De
eerste linie der inlandsche strijdkrachten was verbroken,
hun linkervleugel omgetrokken, terwijl duizeude vluchte
lingen de nog ongedeerde troepen in hunne bewegingen
belemmerden; dientengevolge besloot Tantia Topi voor
zichtig, zich onder bescherming van zijne artillerie terug
te trekken.
De vreeselijke hitte en het door ravijnen doorsneden
terrein beschermden de vlucht van het vijandelijke le-
o-er dat de Betwa weder kon overtrekkenechter niet
zonder belangrijke verliezen geleden te hebben17 stuk-
ken geschut en 1000 dooden. Ook de Engelschen,
vooral de kavallerie, hadden veel geleden; van beide zij
den waren er geen gevangenen gemaakt. Evenmin waren
de verdedigers der stad werkeloos gebleven. De her
haalde salvo's van de wallen, bij het begin van het ge
vecht gelostschenen een grooten uitval aan te duiden
doch de uitslag der gevechtenwelke onder hunne oogen
geleverd werdenvervulde spoedig hunne harten met
wanhoop. Hun vuur hield langzamerhand op, en toen
de Engelsche troepen in het kamp terugkeerdenwerd
alleen nog het gedonder vernomen van de schoten der
belegeringsbatterijdie haar werk van verwoesting voort
zette.
De uitslag der laatste gevechten had de belegerden ge
heel den moed doen verliezenen Rose liet dan ook het
oosenblik om een beslissenden slag te slaan niet voorbij-
gaan. Den 2™ April 's avonds was de bres genoegzaam
O 7
O
