130
den. De hoop om eindelijk den moordenaar van Oawnpore
in handen te krijgen, doet aller moed herleven en de
vervolging werd weder met kracht voortgezet. Doch hoe
ook, men kwam tot geen resultaat ter nauwernood be
merkte men eene achterhoede, die spoedig in de richting der
ongezonde streken van Nepaul verdween. Den 25™ De
cember werd het kersfeest gevierd in het gezicht der glet-
schers van den Himelaya; aan den gezichteinder nam men
de toppen van den Dhawalaghiri cn van den Everett waar,
men was aan het einde der bekende wereld gekomen, doch
te vergeefs: de vijand zou weldra een schuilplaats vinden
in den onzijdigen staat Nepaul. Op oudejaarsdag ontving
men de zekere tijding, dat Beni Madho en zijn bondge-
nooten zich op weinige mijlen van de Iiapti bevinden,
eene rivier die het koninkrijk Oude van Nepaul scheidt.
Campbell, hoezeer ernstig door een val van het paard ge
wond, kon de zucht om hen te achterhalen niet bedwin
gen en stelde zich aan het hoofd van eene kolonne be
staande uit 150 olifanten, ieder met 5 soldaten bemand,
eene batterij rijdende artillerie en de geheele kavallene.
Tegen den avond toog men op marsch, doch alle pogin
gen waren Vruchteloos; alleen gelukte het aan de kavalle-
rie, eenige pelotons der vijandelijke ruiterij, terwijl zij de
rivier overtrokken, te bereiken en daarmede eenige scho
ten en sabelhouwen te wisselen. Dit belette echter niet dat
de vijand de rivier overtrok en in betrekkelijken zin vei
lig was, daar men zonder toestemming van den vorst van
Nepaul hem niet kon vervolgen. Jang Bahadoer was er
echter de man niet naar, om op ridderlijke wijze de wan
hopige zaak van zijne rasgenooten terhand te nemen en
liet integendeel, toen hij vernomen had welke schatten
- zij met zich medevoerden, hen door zijne troepen achterna
zitten. In de eerste dagen van Februari ontnam eene
Engelsche brigade hun hunne laatste stukken geschut ten
