155
te Atjeli benoodigde houtwerk plaatselijk te leveren tegen
25 pCt. boven den contractsprijs van Batavia waartoe
bij in staat was omdat hijdoor de opiumpacht te Atjeh,
daar zelf aanwezig was of een gemachtigde had en het
der Regeering gebleken was dat door dit aanbod 's Lands
financiëel. belang werd gebaat, keurde de Begeering de voor
gestelde regeling goed. Nu moge een stoel te Atjeh be
trekkelijk duur zijnmaar waar is kwestie van „spilzucht"
De wijn, die te Atjeh aan de officieren en ook in zeer
bijzondere gevallen wanneer de geneeskundige dienst dat
bepaald noodig achtte aan mindere militairen verstrekt
werd, wordt te Batavia, mede op een door de Regeering
goedgekeurd contract van openbare aanbestedinggeleverd
tegen circa f 42.de kist van 48 flesschen. Met inbegrip
van de transportkosten naar Atjeh zal dus de flesch wijn
op het oorlogsterrein ongeveer op één gulden komen te
staan. Yan „Chateau Lafitte" van ƒ3.-- de flesch voor
een gewoon soldaat nog wol, volgens 's Ministers mede-
deeling!is nooit ofte nimmer sprake geweest. De re
gel is dat een „gewoon soldaat", ook een onderofficier,
fe velde geen wijn, maar per dag drie borrels (T'ö liter)
jenever krijgt.
Het bericht omtrent de kosten van een te Kotta Radja
opgerichten vlaggestok of' van andere daar uitgevoerde gc-
niewerken is eveneens om geen harder woord te ge
bruikenvolkomen onjuist. Om dit te betoogendienen
wij kortelijk uiteen te zetten, hoe de geniewerkente Atjeh
tot dus verre nagenoeg uitsluitend zijn uitgevoerd.
De genie heeft te Atjeh, voor alle werken te zamen,
een korps „vrije werkers" (timmerlieden, smeden, met
selaars, koelies enz.); dezen werken voor zoover dat bij hel
groot incompleet aan technisch personeel mogelijk is on
der behoorlijk toezichten men zal niet ver van de waarheid
verwijderd zijn als men stelt dat de door dat korps geleverde
