158
voetknechten en 3- a 400 kozakken onder zijne hevelen,
terwijl de macht des vijands 6- a 7000 man heiiep. De
Khokandiërs hadden bovendien vrij wat krijgservaring; zij
waren behoorlijk ingedeeld in kompagniën en bataljons; zij
hadden uniform, vaandels, zeer goede wapenskortom alle
elementen eener militaire organisatie. Generaal Trotsky be
sloot tot een nachtelijken aanval, en deelde zijn voornemen
mede aan den kolonel Skobeleff, destijds zijn chef'van
den staf. Deze sloot zich met geestdrift bij dit plan aan,
en stelde voorzelf den aanval te leidendochuitgaan
de van het beginsel dat eene nachtelijke overvalling eer
der ten doel heeft schrik onder den vijand te verspreiden
dan hem groot nadeel toe te brengenwilde hij niet meer
dan 150 kozakken medenemen. Xa eene verkenning wist
hijdat de Khokandiërs op anderhalve mijl afstands van
de Russen gekampeerd warenin eene open vlaktedie
alleszins voor kavalleriebewegingen geschikt was. Te mid
dernacht verdeelde hij zijne 150 kozakken in drie deelen,
en omringde daarmede voorzichtig 's vijands legerplaats.
De groep, door Skobeleff zei ven aangevoerd, passeerde
do voorposten des vijandsdeze waren in diepen rust.
Daarop gaf hij liet teeken tot den aanval door zijn pistool
af te schieten en reed hij met zijne 150 kozakkenzonder zich
om de mogelijke gevolgen te bekommeren, dwars door
het vijandelijk kamp van 6-a 7000 man, gillende en
schreeuwende als bezetenen en ieder neervellende die hen
in den .weg kwam.
De uitwerking van dezen overval was verschrikkelijk.
Binnen een kwartier uurs weergalmde de vlakte van ge
schreeuw, gekerm, geweervuur, hoefgetrappelgejammer
kortom van al het leven van een slagveld. Toen was al
les stil. Skobeleff' verzamelde zijne kozakkenen toen de
morgen kwamvond hij dat hot gcheele leger des vijands
verdwenen was. Dit had in het kamp echter ongeveer
