168
leden er in 1875 niet minder dan 39, in 1877 zelfs 51 officie
renen dat een ander deel voor zijn verder leven in zijne
gezondheid geknakt is. Waarlijk, hoe aanlokkend het
krijgsmansleven in Indië ook moge wezen voor den jon
gen mandie haakt naar eer en roemwiens grootste
illusie het kruis der M illemsorde ishygiënisch is
dat leven in zeer ongunstige omstandigheden en liijdie
met onveranderde gezondheid en levenslust na twintigjari
gen dienst in het vaderland op zijne lauweren kan rusten
heeft grootelijks reden van dankbaarheid. Men misgunne
hom zijn „hoog pensioen niet; van zijne tijdgenootenis
hij wellicht do eenige die pensioen geniet!
Bij de bespreking van de bepaling, dat menalvorens
het aan zekeren rang verbonden pensioen te kunnen ge
nieten, twee jaren in dien rang moet hebben gediend,
staat de Schrijver slechts een oogenblik stil. Tegen dien
twee-jarigen termijn, zegt hij, „zijn nimmer bedenkingen
gerezen en men kan er derhalve in berusten" (blz. 19).
Wij voerden boven een bezwaar tegen dien termijn
aan. Bij de door ons gewilde regeling zou zij geheel
overbodig zijn. En onzes inziens is het ook niet billijk,
dat men hetzelfde pensioen geniet na twee- of na tien- jarigen
dienst in denzelfden rang.
Deze onbillijkheid wordt ook door den generaal Weit-
zel erkend bij de bespreking van het derde beginseldat
bij de toekenning van pensioen moet gelden, n. 1. dat het
pensioen „behoort te worden verleend naarmate van het
aantal jaren dat men in zijn laatsten rang heeft gediend";
maar de Schrijver blijft halverwege staan. Immers, hij
baseert daarop alleen den wensch, om na zekeren tijd
wanneer men in 't algemeen kan beslissen of de persoon al
dan niet geschikt is voor den hoogeren rang ééne ver
hooging toe te kennen, in stede van, zooals wij wensch-