194
de forten der reede te beschieten, en een wolk van rook
de aarde en de wateren overdekte; van den storm van
14 Novemberdie de beide oorlogvoerende partijen met
schrik sloeg, ze in de onmooglijklieid stelde elkander
te benadeelen en, in zekeren zin, Gods wapenstilstand
schiep.
Het verhaal van den slag bij Inkerman zou verdienen
in zijn geheel te worden aangehaald.
Na ons de Engelschen en de Russen te hebben getoond
elkander met zooveel verbittering de batterij der Aard-
zakken betwistende, die zoo doortrokken was van het
bloed der twee volkendat zij in t vervolg den naam
droeg van de batterij der slachtplaats na ons de neder
laag der eerste Russische kolonne te hebben verhaald
die van den generaal Soïlimonof, doet de heer Rousset
de tweede kolonne ten tooneele verschijnen met de regi
menten Okhotsk, Jakoetsk, Selenghisk.
„Te midden der kogels van de werklieden rukte Ok
hotsk over een met dooden bezaaid terrein met woeste
vastberadenheid voort. Geen gezang noch hoerah's meer
de toorn, in de harten opgekropt, verbitterde die her
vatting van het gevecht door meêdoogenlooze verwoed
heid. Alles bovendien stemde samen om aan dit slagveld
een onheilzwanger aanzien te geven: de menschen en de
natuur. De mist, ternauwernood verminderd, bleel als
lage wolken hangen, terwijl de rook van het kanon met
logge vaart langs den vochtigen bodem streek. Op de
vlakte van Eylau was de nevel ook laag, maar het wei
nige licht, dat er heerschte, werd weerkaatst door de
sneeuw, en de witte grond verhelderde den somberen he
mel. Op het hoogland van Inkerman was alles grauw,
fletsch, lijkkleurig, vuil; overal, maar vooral op de toe
gangen tot de batterij der Aardzakken, bleven de man
schappen in een bloedigen modder steken. Slap geworden
