251 Het tegenwoordige tarief van weduwen- en weezenpen- sioenen dagteekent van bijna 40 jaar geleden; zoo die pensioenen destijds wellicht eenigermate voldoende geweest zijn, thans zijn zij het zeker geenszins. Eene kapiteinsweduwe, met vier of v.jjf kinderen b. v., krijgt per jaar 't geheel nog geen f 1200,—dus per maand nog geen 100,—, uitbetaald. In Indië kan zij daarvan in 't geheel niet levenen zelfs in Nederland zal zij met zoodanig pensioen niet in staat zijnzich en hare kinderen eenigszins naar behooren te voeden en te kleeden, en de laatsten eene opvoeding te geven die dien naam mag dragen. Ja zelfs wanneer de man „in en door den dienst' omkwam en dus ook van Regeeringswege nog een pensioen werd uitbetaald, zoodat het geheel pensioen in maximum tot f 1688,— per jaar klimt, kan men niet zeggen dat de man zijne betrekkingen goed verzorgd achterlaat. Zij zul len een kommervol bestaan hebben, zij zullen fatsoen- lijke armoede lijden. Alvorens in het huwelijk te tredenmogen alzoo onze officieren wel overwegen immers indien noch zijnoch hunne aanstaanden ecnig fortuin bezitten wat het deel zal zijn van hunne vrouwen en kinderenindien zjj in de kracht huns levens worden weggerukt. Het zijn vooral de laatstverloopen jaren, die er in het bijzonder aanleiding toe geven, om met ernst op de gevolgen van onberaden huwelijken te wijzen. Door den Atjeh-oorlog zijn een groot aantal huisgezinnen van Indi sche officieren in rouw gedompeldjaarlijks neemt het aantal officiersweduwen toeen ieder onzer kent voorbeelden in zijnen kring van de armoede, waartoe de nagelaten betrekkingen van officieren, die sneuvelden of overleden, plotseling zijn veroordeeld geworden.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1878 | | pagina 257