116
te zamen genomen, geeft ons het regt, om de vraag te
mogen doen of men de vijandelijke expeditie alsdan niet
voor mislukt zoude hebben kunnen beschouwen.
Het ergste nu genomen en gesteld: het was denzelve
gelukt, bij eenen tweeden aanval of meerdere aanvallen de
overhand te verkrijgen, immers dan hadden de onzen bij de
stad Bataviaen achter de doorsnijdingen of afgebroken
bruggen, post kunnen vatten, ten einde het verder door
dringen des vijands tegen te gaan, en wanneer men ook
uit zulke stellingen tot wijken ware gedwongen geworden,
dan bleef er langs de wegen van Molenvliet en Jamtra
(grond, dien men van voet tot voet verdedigen konde)
steeds eenen veiligen aftocht naar Rijswijk en Weltevreden
over. Aldaar konde men andermaal stand houden en zelfs
met voordeel eenen algemeenen slag wagen, en ingeval ook
deze in ons nadeel ten einde liep, dan hadden de troepen
van Rijswijklangs den weg over Tanah-abang en dien van
Jacatra en Weltevredenover den grooten weg, achter zich
zonder gevaar voor den vijand, den vrijen ingang tot onze
sterkte te Meester-Cornells kunnen bewerkstelligen; doch,
zoo als vroeger gezegd is, men had de verkeerde midde
len bij de hand genomen, om welke redenen er dan ook
van dit alles niets gebeurde; en men bleef bij de geno-
mene maatregelen en bij de uitgestelde posten onder de
zes Brigadiers in de nabijheid van de stad Batavia berusten.
Intusschen waren de Engelschen met het grootste ge
deelte hunner troepen geland; zij rukten zonder hinder
nissen te ontmoeten in de vlakte en namen daarna bezit
van de stad.
In den nacht van den 8e» Augustus stuitte eene onzer
patrouilles op den vijandelijken voorpost, in de nabijheid
van de stad Bataviade twee partijen geraakten in ver
warring; de vijand, zich échter herstellende, deed eenige
schoten met schroot uit een veldstuk, welke de onzen tot
