217 met meerderen spoed naar liet voorfront en langs een groot gedeelte der slokkan begeven konde. Evenzoomin kan men bevattenom welke redenen men de positie bij de redoute N° 3 heeft behouden deze redoute konde in den staatwaarin zij gebragt wasmaar van zeer weinig nut meer wezen en daar men dezelve niet verkoos in orde te herstellenzoo werd zij ten hoogste gevaarlijk, en bijgevolg gebood de voorzigtigheidombij het aanbre ken van den nacht, het bruikbare geschut daaruit te halen, het werk zooveel mogelijk te slechten, het alsdan ten eenenmale te verlaten en met deszelfs manschappen en geschut de redoute hl° 4 te bezetten. Gesteld echter, dat de omstandigheden hadden toegelaten, om deze ge vaarlijke positie langer te behouden, dan toch had men het kunnen doendoor eenen zoodanigen gewigtigen post aan eenen zeer goeden hoofdofficier op te dragen. Men had alsdan ook dit punt beter moeten bezetten. Waar toch konden de Jagers voordeeliger worden geplaatst dan op dezen voorpost Immerszij konden zich vóór de redoute, in het verhak en in de wolfsgroeven ophouden, om van daar het geheele terrein vóór en rondom zich gade te slaan; maar vóór alles had men dan nog moeten zorgen, om zulke troepen alle 24 uren te doen aflossen en niet een en hetzelfde bataillongedurende alle de da gen van aanvalop zulk een punt van aanbelang te laten verblijven, zoo als hier geschied was. Waarschijnlijk had men dan ontweken het ongeluk, dat gedeeltelijk door den beganen misslag ontstaan is. De vijandelijke bevelhebberbij zijn voorgenomen plan verbleven zijnde, had gedurende den avond en den nacht van 25 tot 26 Augustus alles tot den aanval gereed ge maakthij had zijne armee in drie kolonnes, onder de order van den Generaal-Majoor Wetherall afgedeeld. De eerste dezer kolonnes werd in het bijzonder bestemd0111

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1879 | | pagina 222