226 deze kwam niet in het vuur terug. Eerst een geruimen tijd na het nemen der sterkte vernam mendat een der adjoints van den Staf aan den kapitein S. (die de gezamentlijke reserve kommandeerde) de order had gebragtom zich met de reserve in aftogt naar Tan djong-Oost te begeven, hetwelk dan ook zoodanig geschied was, zonder dat door den eenen noch door den anderen van deze beweging de geringste kennis aan den konnnan- deerenden officier van het wapen gegeven wierdü De vijand begon nu meer op te dringen, en wel voor namelijk bij de redoute N° 4, zonder dat het den Heeren Generaals met nog eenige Brigadiers gelukte, daartegen uit de kolonne Infanterie der meer gezegde reserve liet geringste wel geregelde vuur te kunnen verkrijgen. Ein delijk wilde de Generaal Jiimel eene laatste proeve ne men; het regiment Dragonders was voorwaarts gerukt en stond in bataille op de vlakte ter hoogte van het fort; hij deed een eskadron voorkomen en gelastte den Luitenant- Kolonel v. 1. P. (f) om daarmede op den vijand in te dringen. Waarom heeft de Generaal zelf zich niet aan het hoofd van het geheele regiment gesteld en gezamentlijk met alle de Hoofdofficieren in volle kracht den vijand aangevallen^ Alsdan ware het nog mogelijk geweest, iets goeds van zulk eene charge te kunnen verwachtendoch in geen ge val mogt men, zonder Infanterie, de redoute K° 4 en het epaulementdoor den vijand bezet, nabij komen; het gezegde eskadron stelde zich in beweging en behield de orde, doch ter hoogte van het kruidmagazijn en bij de redoute N° 4 genaderd, wierd hetzelve met een hevig geweer vuur ontvangenwaardoor een gedeelte der manschappen en paarden ter aarde vielen. De charge mislukte en liet eska- Onleesbaar. (t) Waarschijnlijk vun der Poel, gewezen aide-de-camp van Daendels. N,

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1879 | | pagina 231