400 blijven steken. De Inlandsche kinderen meest allen groote liefhebbers van de jacht, en voortreffelijke schuttersmen- schen van niet te zwaren lichaamsbouwzijn geboren tirailleurs. Waarom hen dus niet als zoodanig gebruikt Te Batavia zou men bijv. twee kompagniënte Samarang en Soerabaja eene, te PasoeroeanMakassar en Padang een sterk pelotonkunnen formeeren. Moet er dan met eene of meer kompagniën uitgerukt worden, dan voege men er een peloton of eene divisie scherpschutters aan toe, om waar het noodig is „en tirailleur op te treden. On eindig beter zou het echter zijn, de geheele Schutterij ook in het verstrooide gevecht te oefenen. Heeft men nooit geleerd, zich te verspreidenzich op signalen te bewegendan zal men, dit voor het eerst in het vuur in practijk moeten de brengen, zoo goed als geheel weerloos zijn. De offi cieren zullen niet weten welke bevelen te geven, hoeda nig de orde te behouden of te herstellen, en de uitkomst, vrij zeker eene nederlaagzal in ieder geval met verliezen ge paard gaandie door eene meer volledige militaire oplei ding voor een groot deel ten minste hadden kun nen neenmoeten vermeden worden. Hog onoordeelkundiger komt het ons voor, dat men van de Bataillonschool noch de carrésen evenmin het verdubbelen van het bataillon, in het leerplan voor de Schutterijen heeft opgenomen. Beide formatiën mogen haar ontstaan te danken hebben aan de noodzakelijkheid om cavalerieaanvallen af te slaan, maar het is niet voor tegenspraak vatbaar, dat het carré het eenige middel is van verdediging voor eene van alle zijden bestookte afdee- ling, onverschillig of de aanval door -infanterie of cava lerie geschiedt. Hu is het wel niet waarschijnlijk, dat de geheele Bataviasche, Samarangsche of Soerabajasche Schut terij op één punt zal moeten ageeren, maar voor twee of drie kompagniën vereenigd is dat geval volstrekt niet

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1879 | | pagina 411