469 losgeraakt, viel er uit en bedekte de wondoppervlakte niet meer volkomen. Ik was derhalve verplicht om eerst het gedroogde pluksel met eene carbolzuur-oplossing (1 op 100) los te weken en de wond op nieuw met het poe der te bestrooien. De waarde van een occlusief verband ging door bovengenoemde eigenschappen geheel verloren, dewijl de lucht door de spleten der gebarsten korsten op de wondvlakte kon doordringen. Ook was zulks het ge val bij de behandeling van gangreneuse en andere wonden in het hospitaal te Panteh-Perak Bij het afnemen van het verband, dat steeds uitgedroogd zijnde, door irri gaties met eene carbolzuur-oplossing losgeweekt moest worden, ging zeer veel tijd verloren; het iii gebarste korsten uitgedroogde poeder was op de randen der wond vastgeplakt. Niettegenstaande zulks weinig nadeeligen invloed op het verloop der genezing uitoefende, en wij over het algemeen over de goede resultaten van die be handeling tevreden waren, is het niet te ontkennen, dat ingeval men door een of ander middel in staat zou zijn, die korstvorming en algemeene uitdroging van het verband te voorkomen, de behandeling met dit poeder wellicht in waarde zou stijgen. Yooral te velde, waar men met snel heid te werk moet gaan, en soms tot over de knieën in den modder loopende, de gewenschte hulp moet verleenen, is het van het grootste belang, de hulpmiddelen zóódanig in te richten en dadelijk bij de hand te hebben, dat zij ten spoedigste met het verlangde succes kunnen worden aangewend. Een occlusief verband te velde moet, dunkt mij, aan de volgende voorwaarden voldoen 1°. Zij moet de eigenschap bezitten Van Riemsdijk) Zie Geneeskundig Tijdschrift voor N. I., 1879, deel XIX, afleve ring 8, blz. 149.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1879 | | pagina 480