471 spaard. Men ondervindt daarvan spoedig het voordeel wanneerzoo als in liet hospitaal te Panteh-Perak het geval was, dagelijks een 80-tal gekwetsten, en soms meer, behoorlijk moesten verbonden worden. Daar vooral te velde tijd en handen dikwijls te kort komengeloof ikdat het in het belang van de gekwet sten zal zijnons personeel in de gelegenheid te stellen reeds op het slagveld deze behandeling in te voeren en daardoor misschien met meer succes het doel te bereiken dat Dr. Van. Riemsdijk er zich van heeft voorgesteld. Daar om kwam ik op het denkbeeld, een aantal vooraf in car- bolzuur en lijnolie gedoopte lapjes Engelsch pluksel ter grootte van 1 dM2 te knippen, en tusschen elk dezer een lapje taffetas of zeer dun caoUtchouc-papier te leggen dat echter twee cM. breeder en langer dan de bedoelde olielapjes moet zijn. Een twintig paar dezer dubbele lap jes worden zorgvuldig in een groot stuk taffetas gewik keld welke, om te velde te kunnen worden medegenomen zeer weinig wegen en eene geringe ruimte innemen. Ook zou men, ten einde nog meer tijd te besparen, de bedoel de lijnolielapjes vooraf met eene laag antiseptisch poeder kunnen overdekken en als voren op elkander gelegen en ingepakt kunnen medenemen. Men zou ze ook, in plaats ze in taffetas te wikkelenin een met leer overtrokken blikken trommeltje aan een riem om den schouder gehan gen kunnen medevoeren (zie fig. 29 en 30), zoodat ieder ziekenoppasser, die een trommeltje (c. tig. 26) met de bedoel de lapjes over den eenen, een lederen zak met zwachtels kompressen, pluksel, eene bus met antiseptisch verband- poeder en meer hoogst noodige verbandmiddelenover den anderen schouder, en op den rug een 10-tal rottanver- banden draagt, in staat zal zijn in de meeste gevallen spoedig de gewenschte hulp te verleenen. Het op die wijze te dragen gewicht zal niet meer dan 6 KG. bedragen.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1879 | | pagina 482