239 Garnizoensdienst en in de Algemeene Orders van 1845, 2, §8 f en 1859, N0 31, brengen geene wezenlijke wijzigingen of veranderingen in deze van zooveel humaniteit en zorg voor den soldaat getuigende bepalingen. Uitdrukkelijk staat immers aangegeven, dat de alstand niet verder dan 9 palen bedragen mag. Yerder wordt nog eens er op gewezen, dat onmatige vermoeidheid vermeden moet worden, en vermits het klimaat het niet gedoogt, is de tenue zonder den ransel terwijl eindelijk wordt aanbevolen, goed voor de voeding van den troep te zorgen. Deze order werd 35 jaar geleden uitgevaardigd en levert het duidelijk bewijs, dat er ook toen reeds aan gedacht werd, het welzijn van den troep te bevorderen door op de hygiëne gebaseer de bepalingen te maken. Intusschen schijnt zij in den loop der jaren vergeten te zijn geworden; want toch hoe vaak heb ik het zelf niet bijgewoond, dat, met voorbijzien van al dat goede, de kolonue- kommandanten alleen ten doel schenen te hebben, den troep door lange, afmattende marschen zoogenaamd te hardenhetgeen hier in Indië synoniem moet gesteld worden met bovenmatig te vermoeien. Het scheen als of alles, wat zoo juist opgemerkt werd, dat ver meden moet worden, zooals te lange marschen, het dragen van den ransel, enz., voor hen eene doode letter was. Meer dan een bewijs van deze negatie der doelmatige bevelen, in de Algemeene Order van 1844 gegeven, zou ik kunnen bijbrengen. Een voorbeeld acht ik voldoende en mag ik den lezer niet onthouden. Het was iu 1866. De paniek, welke door het ongelooflijk succes der Pruisische zuudnadel-ge- weren in gansch Europa werd verspreid, scheen ook aanstekend op Indië te werken. Ijverig werden dientengevolge de plaatsen opgezocht, waar de Pruisen bij een eveutueël bezoek zouden kunnen landen. Als zoodanig werd vooral eene groote vrees voor het strand van Tjilintjing gekoesterd, en er moest beproefd worden, in hoe korten tijd een leger van Batavia dat strand zou kunnen bereiken om die landing zoo mogelijk te verijdelen. Spotvogels wilden wel beweren, dat de troep moest geoefend worden om het vluchtende Batavia bij een aanval op de stad zelve naar die geschikte landingsplaats te escorteeren en op die vlucht te beschermen, doch de boven opgegeven reden is de ware. Met pak en zak, en alles wat slechts eenigszins gemist kon worden, vertrokken wij ten 5 ure 's morgeus van Weltevreden

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1879 | | pagina 242