24 liggende houding aan te nemen, omdat zij dan liet best den vijand kannen waarnemen, daai' de kruitdamp gewoonlijk opstijgt. Het soutien volgt op 150 pas achter de tirailleurlinie, de reserve op 150 pas achter het soutien. Het soutien kan marcheeren in linie, in colonne of uit de flank. Men gebruikt alleen dan signalen, als de stem ontoereikend is of mondelinge bevelen tijdverlies zouden veroorzaken. Het retireeren en het verlaten eener stelling mag alleen in clen uitersten nood door middel van een signaal bevolen worden. Waar geene signalen gebruikt worden, mogen de officieren fluitjes bezigen. Aanval. Is de vijand ontdekt, dan tracht de tirailleurlinie hem te naderen, totdat zij hem onder schot heeft. Gedurende dien tijd verkent de compagniescommandant 's vijands positie en sterkte, als mede het tusschenliggende terrein, opdat hij nauwkeurig het aanvals punt kunne bepalen. Is dit punt aangewezen, dan wordt daarop het vuur geconcentreerd, en wordt de tirailleurlinie met entrain en vast beraden er tegen gevoerd, in sprongen van 50 a 60 pas, terwijl de reserve op de gewone wijze doormarcheert. De hoofdzaak is, dat de manschappen in de haud van hunne chefs blijvendeze mogen zich niet tot te uitgebreide aanvallende bewegin gen laten verlokken. In open terrein verkort men zooveel mogelijk de voorbereiding tot het gevecht en vermijdt men omtrekkende be wegingen, ten minste als men geene ovennacht heeft. Daarentegen trachte men in geaccidenteerd terrein altijd den een of anderen vleu gel om te trekken. De vervolging geschiedt door op de plaats te blij ven vuren of door eenige groepen na te zenden. Als de aanval mis lukt, gelast de compagniescommandant retireeren en wijst met zijne sabel de richting aan. Verdediging. De tirailleurlinie 'blijft in de stelling en slaat den aanval met haar vuur af; de reserve of een gedeelte valt den aan valler in de flank. De verdediger gaat op het gunstige moment tot het offensief over; dit zal door salvovuur worden ingeleid. Het salvo is te verkiezen boven het tirailleurvuur (feu a volonté), omdat de manschappen beter luisteren naar de stem van hun chef, en beter gereed zullen zijn voor den bajonetaanval.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1879 | | pagina 27