AAN DE MEDEWERKERS.
Velen onzer medewerkers schrijven nog anoniem ofschoon hun aantal
gaandeweg vermindert.
De redenen voor die anonymiteit kunnen tweederlei zijn: bescheiden
heid of vrees. De eerste staat op een te hoog standpunt 0111 haar te
mogen afkeuren. Met de tweede is dit niet het geval.
Vrees voor nadeelige gevolgen, van de zijde der militaire autoriteiten,
behoeft nooit te bestaan, indien men in gepaste vormen zijne denkbeelden
welke ook verkondigt. Bij het Departement van Oorlog lieerscht
geen dompersysteem. Blauwboekjes worden er niet aangehouden. De
tijden, dat men do schrijvers minachtte, zijn voorbij. Generaal Kroesen
beloonde ze, indien zij hunne namen bekend maakten, ook al kon hij
zich niet geheel vereenigen met hunne denkbeelden. Zijn bezielend
voorbeeld is door latere L'egerkommandanten gevolgd.
Van. die goede daad is steeds vruchten geplukt. Namen kunnen genoemd
worden. De beloonde schrijvers hebben ondervonden, dat er nog een
ander middel bestaat om bij hot Legerbestuur een goeden naam te
verkrijgen dan door de conduite beoordeelingen.
Wie zich derhalve niet door redenen van bescheidenheid laat leiden moge,
in zijn eigen belang, van den welgemeenden raad gebruik maken om de
in ons tijdschrift te plaatsen stukken met den naam des schrijvers te
waarmerken.
De Redactie.
