447 - het projectiel, en wordt dit laatste, één geworden met don gas-check, dus gedwongen, diens wentelende beweging mede te maken. Het affuit. Dit is vervaardigd naar de ideëen van den Russiscken Ko lonel der Artillerie Engelhard, die er in geslaagd is zonder de dooi den praktijk aangegeven grenzen van gewicht te overschrijden en in te samengestelde constructiën te vervallen de affuiten, door het aanbren gen Van veren, eene zekere elasticiteit te geven, dat het eenige middel schijnt te zijn om ze bestand te maken tegen de vernielende uitwerking van het schot der nieuwere vuurmonden. Het affuit bestaat uit 2 hoofd- deelen: 1° het affuitlijf, 2° de as met 3 stalen spiraalveren, en 3e de raden. Het affuitlijf wordt gevormd door twee plaatijzeren zijwangen,- onderling verbonden door den staart en de stalen dwarsplaten. Tusschen de voorste dwarsplaten is eene ligplaats, waarin de spiraalveren der as in horizontale richting van voren naar achteren zich kunnen bewegen. Achter zijn zij onderling verbonden door een stalen dwarsstuk, dat de beide zijwangen van het affuitlijf vereenigt. De schokken, die dit laatste ondervindt, brengen de veren dus geleidelijk over op de as, die zich in hare ligplaats in het affuitlijf over eene zekere lengte van voren naar achteren bewegen kan. Het riehttoestel bestaat uit een aan het ka non bevestigden getanden boog, waarin de tanden grijpen van een rad, dat op het affuitlijf aangebracht is, en door eene kruk in beweging wordt gebracht. Op de as van het rad bevindt zich nog eéne met een stalen band omwonden trommel, dienende om den nadeeligen invloed van het bukken van den vuurmond op het riehttoestel tegen te gaan. De bronnen, waaruit deze korte beschrijving geput is, vermelden niet, op welke wijze het stuk voortgetrokken wordt. Wel, dat voor het dra gen 5 muildieren gebruikt werden, namelijk 2 voor het kanon en 3 voor het affuit, waarvan één voor het affuitlijf van 95 KG., één voor de as met veren en het riehttoestel van 68 KG. en een voor de raden van 84 KG. Dc uitkomsten der in Engeland plaats gehad hebbende schiet proeven zijn niet in mijn bezit, maar wel maakt de „Kevue d'artillerie" van Juillet 1879 melding van proeven, die onlangs in Spanje zijn geno men met een bijna geheel gelijken vuurmond, waarbij de granaat 3,2 KG. woog en de lading 0,6 KG. grofkorrelig, Engelsch buskruit was. Meer dan wat de nevensgaande tabel aanbiedt, was niet te vinden: Bij de laatste affuiten, door den Kolonel Engelhard vervaardigd, werden .de zijdelingsche schokken nog verminderd door veren ter weerszijden van het genoemde stalen dwarsstuk, en was het riehttoestel van dergelijke veren voorzien.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1879 | | pagina 450