75 in Tak den Europeaan, zoo als hij zich hem naar eigen aanschouwing voorstelt bij 't ontvangen van een onbevredigend antwoord. En nie mand, die eenige jaren in Indië heeft rondgekeken, zal den Javaau- sclien auteur van al te groote overdrijving beschuldigen. Hoe vaak tóch ontvangt de Inlander van het overheerschende ras slechts eenige hoogst onvolledige, dikwijls volmaakt onverstaanbare aanwijzingen be treffende hetgeen van hem verlangd wordt. Men denke eens aan parlementeerende zeeofficieren. Zinbouw en uitspraak laten om strijd te wenschen over, en het Hollandsch accent met klemtoon door stemverheffing, doet menschen, die hunne lettergrepen iu den regel slechts met accent aanhouden door langzamer uitspraak, onwillekeurig heftige gemoedsbeweging bij den redenaar onderstellen, als hij zijne gedachten slechts eenigszins levendig verklaart. Hoeveel te meer dus wanneer de vreemdeling eens bijzonder duidelijk wil zijn? Niet zel den ook geeft de moeilijkheid om zich verstaanbaar te maken, aan leiding tot een kwistig strooien van Hollandsche tusschenwerpsels en als zoodanig dienstdoende volzinnen door het magere vertoog, aange vuld met gestes, die aan handtastelijkheden doen denken. De zeer betrekkelijke voortvarendheid van onzen landaard, in botsing komende met het flegma van den zoon der tropen, moge voor een groot deel aanleiding geven tot vele minder gepaste bejegeningen, waaraan de Inlander van onze zijde blootstaatde oorzaak ligt elders. Onmacht om zich uit te drukken, verontwaardiging over domheid, die meestal slechts bestaat in een zeer begrijpelijk niet-begrijpen of geveinsd is ter bemanteling van passief verzet, een onbestemd en nooit erkend gevoel van schaamte over eigen onbeholpenheid, doen doorgaans de drift van den Europeaan ontvlammen. Ware hij slechts in staat, zich eenigszins Indisch uit te drukken, waarschijnlijk zou de aanleiding tot zijn onrechtmatigen toorn spoedig uit den weg geruimd wezen. Het beste bewijs voor deze stelling leveren de weinige Europeanen, die zich met den Inlander op voegzame wijze in zijne moedertaal onderhouden en hem daardoor om den vinger kunnen winden. Zóó veel invloed verkrijgen slechts enkelen en dan nog slechts plaatselijk, ten gevolge van veel aanleg, ernstige studie en langdurig verblijf. Militairen, die wel belmoren tot de meest ambulante dienaren van den Staat, bereiken zulk eene hoogte nimmer. Daarom kan tegen het

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1879 | | pagina 78