Belgische, Oostenrijksche en andere legers. Zij dienen voor het
gevecht tegen een vijand,- die met achterlaadgeweren bewapend, eene
tactiek volgtovereenkomende niet die van het eigen legerzij zul
len gebruikt worden op Europeesche bouwvelden, weilanden, heiden,
in cultuurbosschenwijnbergen en dorpsranden.
Diezelfde vormen nu zijn zonder eenige wijziging voor het
Indische leger vastgesteld. Men heeft daardoor den schijn op de
Indische Infanterie geworpenalsof deze, sedert de achterlaadgeweren
bij haar werden ingevoerd, nog niet de geringste oorlogsondervinding
hadde opgedaanDie schijn is ten eenenmale valsch. Wij vertrou
wen, dat dit opstel er toe zal medewerken om dien weg te nemen.
Wanneer het Indische leger ooit geroepen wordt, Java te verdedigen
tegen een Europeeschen vijanddan zal hot diezelfde gevechtsvormen
hoogstwaarschijnlijk door dien aanvaller zien bezigen, en is het dus
een gewichtig voordeel, dat het, de tactiek zijns vijands kennende)
hem met even goede middelen kan bestrijden.
Maar dit is de uitzondering. De regel is, dat het Indische leger
oorlog voert'tegen een Inlandschen vijand, die met slechte geweren
bewapend is en wiens vuur dus op de groote afstanden geringe uit
werking heeft. Doch daartegenover staatdat die vijand bijna altijd
in belangrijke overmacht strijdt, dat zijn fanatisme hem voert tot
doodsverachtingtot het roekeloos wagen van zijn leven, waarvan in een
Europeeschen oorlog slechts zeldzame voorbeelden zijn.
Nog altijd tracht hij handgemeen te worden en het gevecht met de
blanke wapenen te voerenwaarbij hij zich meesterlijk van het ter
rein weet te bedienen om verrassend in de flank aan te vallen. -Tac
tische vormen voor het gevecht in het open veld kent hij niet, maar
zijne wijze van verdediging is bijna overal dezelfde.
En nu het terrein, waarop het Indische leger te strijden heeft. Hoe
zelden heeft dat eenige overeenkomst met een Europeesch gevechts-
veld. Hoe dikwerf ontbreken de eerste voorwaarden om methodisch
Men mist in het Nederlandsche voorschrift de speciale regels voor het gevecht
in polderland.— Het eenige voorschrift, dat daarvoor eenige „speciale aanbevelingen
voor gevechtshandelingen in het polderland" geeft, is de Tactische instructie van 1872
ontworpen door den tomnnaligen Chef van den Generalen Staf, den G-eneraal-Majoor
Booms.
